ผู้ว่าฯ แม่ฮ่องสอน มีนโยบาย "ชิงเผา" วัชพืช สกัดไฟป่า

จากสภาพอากาศที่แห้งแล้งทำให้เกิดปัญหาไฟป่าได้ง่าย โดยเฉพาะ จ.แม่ฮ่องสอน มีพื้นที่ป่าก่วา 80 เปอร์เซ็นต์ โดยการทับถมของใบไม้แห้งจำนวนมาก และมักเกิดปัญหาไฟป่าเกือบทุกพื้นที่ของจังหวัด ผู้ว่าราชการจังหวัดแม่ฮ่องสอน จึงมีนโยบายให้ทำการชิงเผาวัชพืชบริเวณเสี่ยงภัยต่างๆ โดยมีเจ้าหน้าที่คอยดูแลรักษาความปลอดภัยอย่างใกล้ชิด ซึ่งเมื่อปลายสัปดาห์ที่ผ่านมา ได้ทำการเผาบริเวณข้างศาลากลาง และบริเวณดอยกองมู ทำให้เห็นเปลวไฟในยามค่ำคืนอย่างชัดเจน และมีบางคนเกิดการเข้าใจผิดคิดว่าเกิดไฟป่าบริเวณวัดพระธาตุดอยกองมู จนเป็นข่าวทางทีวีบางช่อง เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา จึงขอแจ้งให้ประชาชนทราบว่า กรณีดังกล่าวเป็นการชิงเผาเพื่อป้องกันปัญหาไฟป่า และจะมีการเผาลักษณะดังกล่าวตามพื้นที่ต่างๆ อีกมาก อย่างไรก็ดี ขอให้ประชาชนได้ช่วยกันเป็นหูเป็นตา หากเห็นไฟไหม้เกิดขึ้นที่ได้ ขอให้แจ้งศูนย์ควบคุมไฟป่า หรือกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน โดยด่วน เพื่อป้องกันชีวิตและทรัพย์สินของประชาชนโดยรวม

เป็นตัวอย่างหนึ่งของการแก้ปัญหาแบบภูมิปัญญาท้องถิ่นที่ถ่ายทอดกันมานับเป็นสิ่งที่ดีอย่างหนึ่ง แต่สิ่งที่น่าเป็นห่วงคืออาจทำให้คนคิดนอกกรอบนี้ไม่เป็น การสกัดไฟป่า  ทำได้เพียง ชิงเผาวัชพืชหรือ  ถ้ายังงั้น   คงต้องมาเผากันทุกปี   ไม่มีวิธีอื่นแล้วหรือที่จะแก้ปัญหาได้อย่างถาวร

ถ้ามองในแง่ของทริซ  แนวคิดของผู้ว่าอาจถือได้ว่าเป็นการใช้หลักการ ชิงลงมือก่อน (Prior Action)  แต่ไม่มีหลักการอื่นที่ดีกว่าหรือ  หรือ จะใช้เครื่องมืออื่นๆของทริซได้บ้างไหม

ถ้าเป็นไฟป่าจริงๆ    อาจต้องแก้ปัญหาด้วยการตัดตอนป่าออกเป็นส่วนๆ ( Segmentation) โดยให้ชาวบ้านเข้าไปหักร้างถางพงทำเป็นบ่อกุ้งหรืออย่างอื่นที่จะใช้เป็นแนวสกัดไฟได้ (Convert  harm to benifit)

ถ้าต้องการสกัดไฟป่าไม่ให้มาลามถูกสถานที่ราชการ   ผู้ว่าอาจจะต้องไปดูว่ามีรีซอร์สหรือเอฟเฟ็กอะไรที่จะนำมาใช้แก้ปัญหานี้ได้บ้าง  เช่น เตรียมสระน้ำพุไว้   นอกจากจะใช้ประโยชน์ในด้านความสวยงามแล้ว  ยังใช้ดับไฟในยามฉุกเฉินได้อีก หรือ เตรียมบ่อทรายไว้ให้เด็กเล่น  (อันนี้ได้จากไอเดียที่ถือเป็นรีซอร์สอย่างหนึ่งได้ว่า  สนามบินส่วนใหญ่มักจะเตรียมสระน้ำหรือบ่อทรายไว้ให้เครื่องบินลงไปลุยเล่น  ถ้าเบรกไม่อยู่) เข้ากับหลักการป้องกันไว้ก่อน (Cushion in advance)